Bovenkant van de pagina
Ga direct naar de navigatie
Ga direct naar de content

Verhaal: Marella Karpe

Boodschappen voor het nieuwe Koningspaar

Geschenken vol symboliek van winkeliers uit de Dapperbuurt

Boodschappen voor het Koningspaar
“Wat zou jij aan het koningspaar willen geven en waarom?” Dat is de vraag die Tropenmuseum Junior stelde aan winkeliers en marktkooplui uit de Dapperbuurt in Amsterdam. Samen met de erfgoedopleiding Reinwardt Academie greep het museum de inhuldiging aan om inspiratie voor het nieuwe koningspaar te verzamelen. Al bijna 40 jaar verzamelt en presenteert Tropenmuseum Junior voorwerpen en persoonlijke verhalen uit de hele wereld. Voor het eerst blijft het museum dicht bij huis.

Een sjaaltje van Latifa (Boutique Salma – Latifa Belfqih)
Wij verkopen sjaaltjes aan klanten uit alle landen. Niet alleen aan moslims als hoofddoekje. We krijgen bijvoorbeeld ook veel klanten met chemotherapie. Ik reis naar China om daar sjaaltjes te laten maken en in te kopen. Mijn moeder werkt ook in de winkel. Zij staat op de foto met het sjaaltje dat ik uitkies voor mijn boodschap aan Willem-Alexander en Máxima. Ik wil zelf niet op de foto. Daar houd ik gewoon niet van.
De kleuren van dit sjaaltje staan voor de verschillende mensen en voor de vrijheid van iedereen. Iedereen is verschillend en moet vrij kunnen zijn in wat hij gelooft en op zijn hoofd draagt. Er wordt zo negatief gepraat over hoofddoekjes. Ik trek me er niets van aan. Godsdienst zit in je hart, niet op je hoofd. Ik draag vanaf mijn achttiende een hoofddoekje. Ik voel me er prettig, veilig en beschermd in. Zonder hoofddoekje voel ik me bekeken en minder gerespecteerd.
Vanaf mijn zevende ging ik naar de koran school in het weekeinde. Ik heb geleerd hoe mooi onze godsdienst is. Mijn boodschap voor het koningspaar komt uit de koran: doe een ander niet aan, wat je niet wilt dat met jezelf gebeurd. Zo voed ik mijn twee zonen ook op. Ik werk hard voor ze en hoop dat ze hun diploma’s halen, eerlijk zijn, niks met stelen en misdaad te maken krijgen, en een goed leven hebben.
Een sopropo van Dave (Malhi Tropicamex – Dave Malhi)
Ik kwam op mijn 23ste naar Nederland. Mijn familie bleef achter in Punjab, in India. Mijn opa had er een klein restaurantje. Andere familieleden hadden wat kleine winkeltjes. Daar konden we op een gegeven moment niet meer van rondkomen. Bittere tijden. Ik had een neef in Den Haag. Zo ben ik hier gekomen.
Mijn boodschap voor het koningspaar: geef jongeren de kans om te werken. Als er meer jongeren werken, rolt het geld. Want jongeren geven gemakkelijker uit dan ouderen. Bovendien hebben ze nieuwe ideeën. Mijn zoon zegt bijvoorbeeld: ‘Papa, als je deze spullen uit Engeland haalt, zijn ze goedkoper.’ Ik vind het al gauw teveel moeite.
Het is goed dat we nu een jong koningspaar krijgen, met een frisse kijk. Beatrix geeft de troon op voor Willem-Alexander. Daar kan Nederland een voorbeeld aan nemen. Laten de ouderen plaats maken voor de jongeren en hun nieuwe ideeën.
Ik geef het jonge koningspaar een sopropo, een bittermeloen. Dat is vast nieuw voor ze. Sopropo is goed voor je bloed en je hart. Misschien moeten ze aan de bittere smaak wennen, maar dat is goed voor ze. Ze zullen in hun koningsperiode nog wel vaker aan bitter moeten wennen. Ze krijgen het recept erbij: sopropo halveren en in schijfjes snijden. Tien minuten in zout leggen. Uitknijpen. Wassen en bakken in olie met uien, knoflook, tomaten of tomatenpuree.
Een taartenpakket van Patrick (De leukste taarten shop – Patrick Valpoort)
Mijn 'afootje', de oma van moeders kant, is 101 jaar geworden. Ze heeft drie mannen overleefd.
Ze reed in haar rode autootje stad en land af, samen met haar laatste man Jan. Afootje was altijd bezig, zorgde voor iedereen en verbond de mensen, net als Bea.
In elke familie speelt wel wat. In de koninklijke familie en ook bij ons, maar afootje zorgde dat we bij elkaar bleven. Toen ze oud en ziek was, zorgde ze ervoor dat de familie samenwerkte om voor haar te zorgen. We bezochten haar in het verpleeghuis en namen altijd wat lekkers mee. Daar zag ik dat veel Nederlandse oma’s bijna nooit bezoek krijgen.
Mijn boodschap voor het koningspaar is dat ze het goede voorbeeld moeten geven. Bak met het hele gezin regelmatig een taart voor oma Bea. Ze verdient het. Ze was de moeder en is nu de oma van het volk. Ook in Suriname zagen de mensen haar als hun koningin. Ik weet niet of Willem- Alexander die rol kan overnemen. Sterke vrouwen zoals mijn oma en Bea zijn beter in het verbinden van mensen. Ik denk dat Bea ook wel 101 kan worden. Net als mijn afootje zal ze iedereen bij elkaar houden. Maar dan moeten ze wel regelmatig samen een taart voor haar bakken.
Een tapijt van Peter (Tapijthuis René – Peter Floore)
Samen met mijn broer Sjaak hebben we een nieuwe loper gelegd op de 36 treden van het Paleis op de Dam. Een bordeauxrode velours loper, compact geknoopt, dichtgezet, trapgeschikt, van de beste kwaliteit en met de roede geblindeerd gelegd. Mooie klus.
Tien jaar geleden hebben we ook de vorige loper op de paleis treden gelegd. Daar hebben sindsdien twee miljoen bezoekers over gelopen. Het was nog niet versleten, alleen een beetje verkleurd. Voor de inhuldiging willen ze goed voor de dag komen met een nieuwe rode loper.
Sjaak heeft zes jaar in het paleis gewerkt als portier, maar hij is ook stoffeerder en heeft ondertussen zijn oude beroep weer opgevat.
Mijn boodschap voor het koningspaar is dat ze wat meer optimisme moeten brengen in de samenleving, zodat de mensen minder op hun portemonnee zitten. Daarom geef ik ze een hemelsblauw tapijt. Een vrolijke optimistische kleur. Die verkoop ik vaak voor kinderkamers, prinsessenkamers, zeggen de ouders.
De koninklijke familie heeft geen kopzorgen over geld, over ‘hoe red ik het deze maand?’ Ze moeten laten zien dat ze begrip hebben voor mensen die het krap hebben. Zoals oude mensen die rond moeten komen van 1000 euro AOW. Misschien moeten ze een fonds maken voor oude mensen die hun rollator niet kunnen betalen.
Hart en hersenen van Birsen (Genco - Birsen Yalcin)
Ik geef het koningspaar hart en hersenen uit onze slagerij: gevoel en verstand. Het hart voor het gevoel dat de koning moet hebben voor mensen zoals wij die hard werken. De hersenen geef ik voor het verstand. Zonder verstand ben je nergens. Je gevoel moet je nog wel eens aan de kant zetten. Je verstand nooit. Een koning moet met hart en hersenen regeren, met gevoel en verstand.
Mijn troonopvolger in de zaak is mijn zoon Kenan. Hij is veel rustiger dan ik ben. Ik ben ongeduldig. Bij mij moet alles pa-pa-pa snel. Kenan moest al op zijn achtste elke dag mee helpen met het schoonmaken van de winkel. Ik ben te hard voor hem geweest. Misschien ben ik zo, omdat ik zelf al vanaf mijn zesde achter de toonbank sta.
Of je door hart te eten meer gevoel krijgt? En van hersenen eten meer verstand? Ik denk het niet, maar probeer het uit: kook de hersenen met zout. Snij ze in plakken. Bak die plakken hersenen in roomboter. Leg ze op een schaal met sla en komkommer. Eitje erop. Zwarte peper. Als koud buffet. Zacht en lekker.
Snijd het hart in blokjes en stoof het. Met zout en peper en een uitje is het heerlijk bij rijst of brood.
Kaas van Klaas (Kaas van Klaas – Klaas Grootveld)
Mijn boodschap voor het koningspaar is een stuk echte natuur gerijpte kaas, Nederlands erfgoed dat dreigt te verdwijnen. De grote supermarkt kaasmerken hebben door hun lobby in Brussel bereikt dat kaas aan allemaal regels moet voldoen. Regels die er voor dienen om met weinig moeite veel te verdienen. Dat gaat ten koste van kwaliteit, diversiteit en een duizenden jaren gerijpt ambacht.
Kaas is een streekgebonden natuurproduct van melk. De smaak wordt vooral bepaald door het rijpingsproces in ongekoelde pakhuizen. Oude kaas doet er minstens anderhalf jaar over. In die tijd mag hij zweten, schimmelen, wordt hij gepoetst, kan hij een nieuwe korst vormen en mag hij rijpen tot een echte kaas. Daar krijg je smaak van.
Door de Europese regels heb je nu kaas die al in vier à vijf maanden moet rijpen. En je wilt niet weten hoeveel troep erin gaat aan koolhydraten en kleur-, geur- en smaakstoffen. Wat je dan eet, is nep kaas. Ik zou willen dat onze kinderen en kleinkinderen ook nog genieten van natuur gerijpte kazen met al die verschillende smaken.
Alles en iedereen moet de tijd krijgen om op eigen wijze te rijpen. Het nieuwe koningschap zal net als kaas moeten zweten en rijpen.
Port van Carolina (Mitra – Carolina Iske)
Port is de koning onder de wijnen. Het wordt al eeuwen geschonken in de Europese koningshuizen. Het is ook een koninklijke wijn omdat port heel oud kan worden. Er is nog port te koop uit het jaar 1937. Die kost 524,99 euro. Goede oude port hoort bij oude tradities. Juliana en Bernard hadden portwijn van Kopke als huis port. Ik bied het koningspaar een fles port aan die Kopke speciaal voor de kroning heeft gemaakt, met de boodschap: zet de traditie voort.
Niet alleen de traditie van het port drinken hoort bij het koningshuis. Ook de traditie van mooie hoeden, de gouden koets en kroonjuwelen die al generaties lang in het bezit zijn van de koninklijke familie. In Nederland vinden we het mooi als de koning en koningin heel gewoon zijn. Ik ook. Toch moeten ze niet te gewoon worden. Ze moeten hun invloed uitoefenen bij de andere koningshuizen en wereldleiders. Beatrix had een goede balans gevonden. Ze was een echte koningin en werd door iedereen serieus genomen. Ik hoop dat het nieuwe koningspaar haar voorbeeld volgt en dan ook af en toe ontspant met een glaasje goede port.
Roti van Henk (Tropische winkel Surima – Henk Ghazi)
Ik geef roti kip aan het nieuwe koningspaar. Net zoals mijn oma Angelina dat deed. Zij maakte voor hún oma Juliana roti als die op staatsbezoek was in Suriname. Mijn oma werd de roti-koningin van Suriname genoemd. Ze vernieuwde de hindoestaanse keuken en startte een keten van roti-shops. Oma was als hindoe geboren, als katholiek opgevoed en als moslim getrouwd. Ze had een huisaltaar waar Boeddha, Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, hindoe-goden, joodse en islamitische voorwerpen vredig bij elkaar stonden. Ze schreef wereldleiders brieven waarin ze opriep tot respect voor alle culturen en religies. Dat is ook mijn boodschap aan het nieuwe koningspaar, namens mijn oma en namens mijzelf.
Alles is altijd in verandering. Je past je aan, weet je. Ook onze roti heeft zich aangepast, al werken we nog altijd naar de hand van oma. Iedereen past zich aan bij de plek en de tijd waarin hij leeft.
Ook dat hebben we van oma geleerd. Ze zei altijd: je moet je eigen ding doen, niet naar een ander kijken en gul zijn.
We zijn een 'afhaal' en doen de roti’s in bakjes. Maar voor het koningspaar wil ik de roti netjes op een bord leggen. Peper erbij?
Spek van Willem (Krijnen en Nooij – Willem Krijnen)
Dit stuk spek is van een Beemsterlant’s varken. Ik heb het gezout, gedroogd en gerookt. Dat geef ik aan het koningspaar met de boodschap: geef ambachten meer aanzien. Ik heb het slagersvak geleerd op de slagersvakopleiding en in de praktijk bij mijn vader in de zaak. Ik ben trots op mijn vak en doe het met veel plezier. Jongeren moeten het niet alleen stoer vinden als ze een kantoorbaan hebben. Ze moeten niet neerkijken op vakopleidingen. Ik lees in de krant dat ouders zich schamen als hun kind naar het vmbo gaat. En dat terwijl we goede ambachtslieden zo hard nodig hebben.
In Duitsland hebben ambachten een hoog aanzien. Leerlingen krijgen een goede vakopleiding, doen werkervaring op en groeien langzaam uit tot meesters in het vak.
Ik zou willen dat het koningspaar uitdraagt dat ambachtelijk werk mooi en belangrijk is. Dat jongeren met trots kunnen zeggen: ik doe een timmermans-, loodgieters- of een slagersopleiding. Nu word je een beetje gek aangekeken van, zo van ‘ ben je niet slim genoeg om achter de computer te zitten’ .
.Zoetigheid van Chirahjeev (Authentic India – Chirahjeev Singh Setia)
In onze Sikh-religie wordt een pasgeboren baby gezegend met een druppel suikerwater op zijn tong.
Zoetigheid brengt voorspoed en harmonie, geluk en plezier. Als de suiker op je tong smelt, voel je een glimlach. Als er iets wordt gevierd of als je ergens voor de eerste keer op bezoek gaat, neem je als gast zoetigheid mee. Maar ook de gastheer en gastvrouw geven zoetigheid aan de gasten. Het laat zien dat je om elkaar geeft en het versterkt de band. Vorige maand trouwde mijn broer. We hebben toen zoetigheid uitgewisseld met de familie van het meisje met wie hij trouwde.
Als in India een koning wordt gekroond, krijgt hij van het volk zoetigheid. De koning stuurt vrachtwagens vol zoetigheid naar de mensen die hem gesteund hebben.
Een koning spreekt namens het volk. Zijn woorden moeten zoet zijn. Die moeten saamhorigheid brengen onder de mensen in zijn land. Het is belangrijk dat een koningspaar het volk aansteekt met positieve gevoelens, niet met negatieve. Dat alles zit in de zoetigheid die ik het Nederlandse koningspaar aanbiedt. Als zakenman hoop ik dat ze in staat zijn mensen vooruit te helpen in plaats van achteruit.
Lees verder;*

Bijdragen 
Reacties