Electrische luxe brood- en beschuitbakkerij
Het is het jaar 1923. De Watergraafsmeer is in 1921 door Amsterdam geannexeerd. De Willem Beukelszstraat is het einde van de bewoonde wereld. Tot het Amstelstation zijn er alleen Klein Dantzig en weiland. Begrensd door de Ringdijk. Men wil van dit terrein een grote woonwijk maken.
-
Bakkerij Electrische luxe brood- en beschuitbakker -
De bakkerij met winkel Willem Beukelszstraat 35 in 1930. De oprichter van de zaak met vrouw en personeel poseren voor de fotograaf.
Omdat Melkhandel “Pavonia”, W.Beukelszstraat 35, gaat sluiten besluit mijn opa Johannes Jacobus (Jan) in het pand een bakkerij te beginnen om van hieruit de nieuwe wijk van brood te voorzien. Naast aanschaffing van inventaris wordt voor 1750 gulden een oven gebouwd. Een elektrische deegmachine uit Duitsland moet voor 175 gulden op het elektriciteitsnet worden aangesloten, een bijzonderheid in die tijd. Voor de “Electrische Luxe Brood en Beschuitbakkerij” wordt flink bij de familie geleend.
De nieuwe wijk werd niet zo groot, maar toch breidde de zaak zich uit door met handkarren en bakfietsen ook andere wijken te bedienen. De bezorgers klommen met een mand vol bakkerswaren soms twee trappen op om dan van de klant te horen dat zij iets anders wilde hebben. Hij kon dan weer naar beneden om het gewenste te halen. Aan lichaamsbeweging geen gebrek!
Mijn vader (Johannes Adrianus Maria) Jan moest als 14-jarige jongen al meehelpen. Het was oorlogstijd, veel keus had je niet. Eigenlijk wilde hij doorleren, maar na de oorlog had hij daar geen zin meer in. Hij bleef in de bakkerij en heeft daar nooit spijt van gehad. In de oorlog heeft hij veel meegemaakt. Een timmerman kon eens niet werken van de honger. In plaats van loon heeft hij toen brood gekregen. Klanten, die gebak bestelden, leverden zelf boter en suiker omdat niet alles voorradig was.
Mijn vader nam de broodbakkerij en de banketbakkerij, Middenweg 185, over in 1962. Door vele verbouwingen en uitbreidingen hield hij de kwaliteit van ons brood op een hoog peil.
Hij had lange tijd als enige in de straat telefoon. ’s Nachts, tijdens het broodbakken, werd er wel eens op de deur geklopt en gevraagd om bijvoorbeeld een dokter te bellen. Of hij verleende als EHBO-er eerste hulp aan een vrouw die van de trap was gevallen.
-
Advertentie in "De Leonardusklok" in 1927. De prijzen zijn anno 2009 wel iets veranderd!
-
Bakkerij Electrische luxe brood- en beschuitbakker -
Foto van de bakkerij uit de beginjaren.
-
De Willem Beukelszstraat in 1928, gezien naar de Ringdijk. Rechts op de hoek van de Wakkerstraat de winkel van Jan van Deudekom. Auto's waren er toen amper. Alleen een bakkerskar is te zien!
-
Nota voor den heer Haen uit Juli 1941. Er was toen gemeentegiro (gironummer bestond uit beginletter naam + nummer). De gemeentegiro is later door de postgiro overgenomen. Je hield je eigen nummer, maar kreeg i.p.v. de beginletter een paar cijfers erbij. De 10 cent op de verplichte zegel is voor de belasting.
Bijdragen
Reacties (1)
Reacties (1)
Jammer was een bijzondere Bakker
Het is jammer dat er in deze tijd steeds minder kleine winkels overblijven dit was er een die voor mij altijd heel bijzonder was;
Alleen al volgens mij het winkel meisje, altijd aardig en beleefd ik moest voor mijn moeder wij woonden in de Willem Beukelsstraat 30 altijd brood halen.
Volgens mij heette zij Ria maar dat weet ik niet zeker meer.
Ook de luilakbollen vonden wij een traktatie na alle inspanningen in de buurt!
06-Bakkerij Deudekom -
Zo ziet het er tegenwoordig uit Jammer!!