Bovenkant van de pagina
Ga direct naar de navigatie
Ga direct naar de content

Verhaal: Dineke Rizzoli 7

Winkelhuis Pretoriusstraat 37

1930 - 2003
/

De heer Del Rio verkocht er heerlijke amandelkoekjes en 'moccaboontjes 11 ct. per '.

Op Pretoriusstraat nummer 37 was vroeger ook beneden een woning. In de jaren dertig vestigt zich hier een apotheek. Later verhuist die naar een winkelhuis iets verderop, waar nu de bloemist zit. De voorgevel van nummer 37 wordt dan aangepast en er komt een echte winkel. Architect Th.I. Lammers maakt een ontwerp met een uitkragende, zelfdragende gevel, de enige in de straat, een beetje Rietveldachtig. Heel exclusief. De bouwtekening vermeldt 2 november 1937. Na verbouwing opent de Heer Del Rio een comestibleswinkel en verkoopt heerlijke amandelkoekjes en "moccaboontjes 11 (gulden) ct. per ons" tot vreugde van de Henrich-zusjes, de overbuurmeisjes.

Dan breekt er een afschuwelijke tijd aan. De tweede wereldoorlog duurt vijf jaren. Dichteres Willy Sennebad-Henrich woont dan al op nummer 34. Zij vertelt in haar gedicht "Klaaglied" dat bij de razzia van 1943 de eigenaar van de winkel met zijn gezin door de Duitsers is weggevoerd. Zij zijn nooit meer teruggekomen. Een jong meisje had gedurende enige maanden haar schuilplaats onder de lage etalagevloer van nummer 37. Haar identiteit is nimmer achterhaald. Na de razzia's staan er veel huizen leeg. In de hongerwinter worden houten vloeren gebruikt als brandhout.

Na de oorlog komt Juffrouw van Dam. Zij verkoopt hand- en theedoeken, ondergoed en later zelfs kousen van nylon. In 1969 gaat zij met pensioen. Daarna is er de "Borduur Boutique", een handwerkwinkel. Opnieuw verandert de buurt. Vele bewoners verhuizen naar Almere. Er komen Marokkanen en Turken in de Transvaalwijk wonen. In 1988 wordt de winkel verbouwd tot tandartsenpraktijk. Achter de zelfdragende gevel gaat het leven voort.

Reacties