Slagerij van Vliet

Naast Van de Kolk zit een slager die halalvlees verkoopt: de ‘witte’ mensen uit de buurt kopen veel bij zijn buurman. De Moslims uit de buurt kopen niet bij hem, want zijn vlees is niet Halal. Er dus geen sprake van klantenruil. Van de Kolk neemt zijn buurman overigens niets kwalijk: ze zijn goede buren. De klantenkring van zijn slagerij bestaat voornamelijk uit de oude bewoners van Noord. Han van de Kolk weet van veel mensen precies wat ze lekker vinden en willen hebben; sommigen eten met smaak al jaren dezelfde dingen. Een voordeel van het vaste klant-zijn is dat het geen probleem is als je een keertje je portemonnee vergeet. Pinnen kan niet, poffen kan wel. Ook de buurvrouw rekent één keer in de week af. De laatste tijd wordt er door de crisis wel steeds meer gepoft. Van de Kolk merkt dat mensen minder geld te besteden hebben.

Van de Kolk is niet alleen slager maar ook sociaal werker, zo zegt hij. Vaak storten mensen hun hart uit bij hem in de winkel; vooral de oudere mensen. Ook brengt hij de boodschappen wel eens langs.
Het slagersvak is een hoop veranderd in de loop der jaren. Er zijn steeds meer regels bijgekomen die het werk minder leuk maken. Zo beende hij vroeger zelf uit; nu mag dat niet meer. In plaats van het uitbenen is een enorme berg administratief werk gekomen. Wel maakt hij nog steeds zijn eigen worsten en hammen. Hij staat bekend om zijn gekookte worst, gerookte ossenworst en zelfbereide hammen. Oud-Noorderlingen, die zijn verhuisd naar Purmerend of andere plekken komen vaak nog worst of ham halen als ze op bezoek zijn bij hun ouders of oude bekenden. Wat een foto uit 1955 die hij in de winkel vond zegt, geldt nog altijd: “Wat Van Vliet snijdt is kwaliteit”.