Bovenkant van de pagina
Ga direct naar de navigatie
Ga direct naar de content

Verhaal: Joop Rijkenborgh 9 3

De zoon van de schoenmaker

De zoon van de schoenmaker herinnert zich de Transvaalbuurt in de jaren na de oorlog. 'De mensen bezaten toen maar één of twee paar schoenen.'

Na de oorlog waren er heel wat schoenmakerijen in de Transvaalbuurt. Naast de zaak van mijn vader in de Pretoriusstraat 93 (5 personeelsleden) had je nog bedrijven op het Krugerplein, Transvaalstraat, Vrolikstraat enz. Zelfs naast ons, op nr.91 was een schoenmakerij, de zaak van Martin Ekelschot, die 12 mensen in dienst had.

De mensen bezaten toen maar één of twee paar schoenen. Nieuwe schoenen waren duur dus werden ze gerepareerd als ze kapot waren.
In Den Haag was een schoenmakersvakschool. Er waren toen 15000 kleine en grote schoenmakerijen in Nederland . Tegenwoordig zijn er nog maar 900 à 1000 bedrijven.

De jaren na de oorlog waren veel dagelijkse dingen amper te krijgen. Brood, suiker, meel, thee en koffie maar ook textiel waren op de bon. Mijn moeder haalde die bonnetjes in een gebouw tegenover de Bonifatiuskerk. Er stond op die bonnetjes voor welk artikel het bedoeld was om hamsteren te voorkomen

bron: www.geheugenvanoost.nl

Reacties (3)

mijn ouderlijk huis staat op deze foto krugerplein boven de stomerij 1hoog

corrie boekhout
,
27 okt 2018,15:19

De zoon van de schoenmaker

Wij zongen als we langs de schoenmaker in de Pretoriusstraat liepen:
"Stikwerk los.
Komt U even binnen.
Op kleine reparaties
kan gewacht worden.

Truus Dekker
,
24 sept 2018,12:43

spiegel

mijn reactie van 16.11.2013 is verwijderd?

irene
,
17 nov 2013,18:40
Reacties (3)