Botervrouwtje

Dicky Baars over de buurtwinkels van mijn jeugd (1923 - 1938) in en bij de Wijttenbachstraat:
Wij woonden eerst op nr.27, 1 hoog, later op nr.15, sousterrain en beletage. Onze kruidenier was Kockx, even verderop in onze straat. Moeder schreef iedere week haar boodschappenlijstje in een boekje, dat een van de kinderen (wij waren met zijn vijven) daar moest afgeven. De boodschappen werden dan nog dezelfde of de volgende dag thuisbezorgd.

De melkboer kwam aan de deur, de melk werd in een pan of melkkoker geschept en moest dan worden gekookt, want pasteuriseren kwam pas later. Toen mijn jongste broer geboren was, kreeg hij een papje van karnemelk in plaats van moedermelk. Dat mocht niet schiften, dus roeren tot je een ons woog. We hebben er wat om staan schelden, als oudere zusjes! De overige zuivelproducten kochten we bij Portengen, net om de hoek in de Dapperstraat. We noemden haar het botervrouwtje. De winkel was in een kelder en we keken altijd met aandacht toe hoe zij de boter uit een grote ton met een houten spaan op vetvrij papier schepte en haast altijd meteen het juiste gewicht te pakken had.

Groentenboer en slager kan ik mij niet meer herinneren, maar als bakker hadden wij eerst Moes in de Linnaeusstraat. We kochten daar wit melkbrood. Na een ruzie tussen de bakker en mijn vader gingen we voortaan naar bakker Meijssen in de Reinwardstraat.
In onze straat was ook de fietsenmaker en -handelaar Reetraa gevestigd. Hij wilde altijd erg "netjes" praten en vertelde mijn vader dus, "dat hij het even had bijgevélen (gevijld)".