Bovenkant van de pagina
Ga direct naar de navigatie
Ga direct naar de content

Veranderingen voor Hij van de Mammoet


Gebruiker Veranderingen Waarde tijd
 
AM - Anika van de Water toegevoegd locatie   2011-09-28 12:25:40
 
Marella Karpe veranderd body (nl) Theo Pohlman is eigenlijk per toeval in de woning inrichting branche beland. Als scholier wilde hij al verkopen - als 13 jarige hielp hij zo vaak op de markt dat zijn schoolopleiding in het gedrang kwam - maar wat precies wist hij niet. Op16 jarige leeftijd begon hij een snoepwinkel in de van Beuningenstraat, hij herinnert het zich als een verrukkelijke tijd, maar financieel leverde het niets op. Na een periode in loondienst gewerkt te hebben bij Albert Heijn en de confectie handel, zag hij een vacature voor stoffeerder en ontdekte tijdens het sollicitatiegesprek dat men eigenlijk iemand nodig had om de winkel te runnen. "Het "Het was de tijd dat iedereen die een mes in handen kon houden een tapijtwinkel kon beginnen". Zo beginnen". Zo belandde hij in de Sumatrastraat, waar hij na een half jaar de tapijtwinkel "Mammoet" "Mammoet" kocht begin jaren 80. Vanwege de sloop van dit deel van de Sumatrastraat verhuisde de winkel in 1996 naar de Javastraat, maar het huizenblok dat gebouwd werd op de plek van de voormalige winkel staat nog steeds bekend als het Mammoet Blok. Blok. Theo Pohlman wilde de buurt niet uit; "Ik "Ik word nog steeds vrolijk van de Javastraat, er hangt hier altijd een vakantie sfeer en vanaf de zestiger jaren wonen allerlei culturen hier samen maar tante Bep van 92 woont er ook nog. Er wordt wel geklaagd dat er veel van dezelfde winkels zijn, maar dat heb je net zo in de Kalverstraat en al die tasjes met groenten gaan toch op". op". +++ Veranderingen Veranderingen "Vroeger hingen er modelgordijnen en sluiertjes in mijn winkel, die smaak is veranderd, net zo als het feit dat mensen vroeger op kwaliteit kochten in de verwachting dat hun inrichting 30 jaar mee zou gaan. Nu zijn de interieurs mode gevoeliger geworden en vinden de mensen het leuk om na een paar jaar de inrichting helemaal te veranderen, zodat het eruit ziet alsof je verhuisd bent. Tegenwoordig weten de consumenten vaak veel duidelijker wat ze willen hebben, ze hebben rond gekeken op internet en zijn zo goed geïnformeerd dat adviseren niet altijd hoeft. Mensen met een nieuwbouw woning komen met een plattegrond. Als mensen om mijn mening vragen en ik iets echt niet mooi vind geef ik dat - op een hopelijk tactvolle manier - wel aan. In het begin van de jaren 90 kochten de Marokkaanse en Turkse klanten aan het begin van de zomer rollen bloemetjes tapijt om in busjes mee te nemen naar hun thuisland, ook dat is voorbij. Er is een generatie die alleen laminaat koopt, maar de harde en de zachte vloerbedekking blijft de basis van de winkel. Overigens verkopen en leggen we ook heel veel tapijt in 'projecten', dat zijn kantoren, restaurants, winkels en dergelijke. In 2010 was dat qua omzet wel 35%. Daarvoor komt men toch naar de professionele woninginrichting zaak , in Amsterdam zijn daar ruim twintig van. " "Vroeger hingen er modelgordijnen en sluiertjes in mijn winkel, die smaak is veranderd, net zo als het feit dat mensen vroeger op kwaliteit kochten in de verwachting dat hun inrichting 30 jaar mee zou gaan. Nu zijn de interieurs mode gevoeliger geworden en vinden de mensen het leuk om na een paar jaar de inrichting helemaal te veranderen, zodat het eruit ziet alsof je verhuisd bent. Tegenwoordig weten de consumenten vaak veel duidelijker wat ze willen hebben, ze hebben rond gekeken op internet en zijn zo goed geïnformeerd dat adviseren niet altijd hoeft. Mensen met een nieuwbouw woning komen met een plattegrond. Als mensen om mijn mening vragen en ik iets echt niet mooi vind geef ik dat - op een hopelijk tactvolle manier - wel aan. In het begin van de jaren 90 kochten de Marokkaanse en Turkse klanten aan het begin van de zomer rollen bloemetjes tapijt om in busjes mee te nemen naar hun thuisland, ook dat is voorbij. Er is een generatie die alleen laminaat koopt, maar de harde en de zachte vloerbedekking blijft de basis van de winkel. Overigens verkopen en leggen we ook heel veel tapijt in 'projecten', dat zijn kantoren, restaurants, winkels en dergelijke. In 2010 was dat qua omzet wel 35%. Daarvoor komt men toch naar de professionele woninginrichting zaak , in Amsterdam zijn daar ruim twintig van. +++ Buurtfunctie Buurtfunctie Theo Theo Pohlman leeft niet alleen van de verkoop in de buurt , hij verkoopt aan klanten tot ver buiten Amsterdam, zelfs in Antwerpen of Guernsey. Toch is de winkel eveneens een buurtwinkel, met vaste 'zwaaiklanten', buurtgenoten die zich in de winkel laten helpen als ze formulieren moeten invullen, buurtgenoten die koekjes of bloemen komen brengen of een praatje komen maken. "Heel "Heel veel mensen kennen me, ik ben 'hij van de Mammoet' en gelukkig onthoud ik heel veel gezichten. Ik vind verkopen nog altijd hartstikke leuk, krijg er een kick van of ik nu voor honderd euro verkoop of voor een paar duizend euro. " " Theo Pohlman heeft in alle jaren dat hij in de Javastraat zit maar een keer meegemaakt dat hij bedreigd werd- met een pistool - en dat was niet vanwege een beroving, maar omdat de klant kwaad werd dat hij niet zonder meer een bestelling teniet kon doen. Vaker waren er grappige voorvallen, zoals klanten die met een elastiekje kwamen aangeven hoe groot hun kamer was of die hun voeten wilden laten opmeten omdat ze de maat namen met voetstappen... 2011-02-20 00:17:39
 
AM - Anika van de Water toegevoegd label (nl)

label:

subhead:

text:

2011-02-16 16:58:25
AM - Anika van de Water veranderd body (nl) Theo Pohlman is eigenlijk per toeval in de woning inrichting branche beland. Als scholier wilde hij al verkopen - als 13 jarige hielp hij zo vaak op de markt dat zijn schoolopleiding in het gedrang kwam - maar wat precies wist hij niet. Op16 jarige leeftijd begon hij een snoepwinkel in de van Beuningenstraat, hij herinnert het zich als een verrukkelijke tijd, maar financieel leverde het niets op. Na een periode in loondienst gewerkt te hebben bij Albert Heijn en de confectie handel, zag hij een vacature voor stoffeerder en ontdekte tijdens het sollicitatiegesprek dat men eigenlijk iemand nodig had om de winkel te runnen. "Het "Het was de tijd dat iedereen die een mes in handen kon houden een tapijtwinkel kon beginnen". Zo beginnen". Zo belandde hij in de Sumatrastraat, waar hij na een half jaar de tapijtwinkel "Mammoet" "Mammoet" kocht begin jaren 80. Vanwege de sloop van dit deel van de Sumatrastraat verhuisde de winkel in 1996 naar de Javastraat, maar het huizenblok dat gebouwd werd op de plek van de voormalige winkel staat nog steeds bekend als het Mammoet Blok. Blok. Theo Pohlman wilde de buurt niet uit; "Ik "Ik word nog steeds vrolijk van de Javastraat, er hangt hier altijd een vakantie sfeer en vanaf de zestiger jaren wonen allerlei culturen hier samen maar tante Bep van 92 woont er ook nog. Er wordt wel geklaagd dat er veel van dezelfde winkels zijn, maar dat heb je net zo in de Kalverstraat en al die tasjes met groenten gaan toch op". op". +++ Veranderingen Veranderingen "Vroeger "Vroeger hingen er modelgordijnen en sluiertjes in mijn winkel, die smaak is veranderd, net zo als het feit dat mensen vroeger op kwaliteit kochten in de verwachting dat hun inrichting 30 jaar mee zou gaan. Nu zijn de interieurs mode gevoeliger geworden en vinden de mensen het leuk om na een paar jaar de inrichting helemaal te veranderen, zodat het eruit ziet alsof je verhuisd bent. Tegenwoordig weten de consumenten vaak veel duidelijker wat ze willen hebben, ze hebben rond gekeken op internet en zijn zo goed geïnformeerd dat adviseren niet altijd hoeft. Mensen met een nieuwbouw woning komen met een plattegrond. Als mensen om mijn mening vragen en ik iets echt niet mooi vind geef ik dat - op een hopelijk tactvolle manier - wel aan. In het begin van de jaren 90 kochten de Marokkaanse en Turkse klanten aan het begin van de zomer rollen bloemetjes tapijt om in busjes mee te nemen naar hun thuisland, ook dat is voorbij. voorbij. Er is een generatie die alleen laminaat koopt, maar de harde en de zachte vloerbedekking blijft de basis van de winkel. Overigens verkopen en leggen we ook heel veel tapijt in 'projecten', dat zijn kantoren, restaurants, winkels en dergelijke. In 2010 was dat qua omzet wel 35%. Daarvoor komt men toch naar de professionele woninginrichting zaak , in Amsterdam zijn daar ruim twintig van. +++ Buurtfunctie Buurtfunctie Theo Theo Pohlman leeft niet alleen van de verkoop in de buurt , hij verkoopt aan klanten tot ver buiten Amsterdam, zelfs in Antwerpen of Guernsey. Toch is de winkel eveneens een buurtwinkel, met vaste 'zwaaiklanten', buurtgenoten die zich in de winkel laten helpen als ze formulieren moeten invullen, buurtgenoten die koekjes of bloemen komen brengen of een praatje komen maken. "Heel "Heel veel mensen kennen me, ik ben 'hij van de Mammoet' en gelukkig onthoud ik heel veel gezichten. Ik vind verkopen nog altijd hartstikke leuk, krijg er een kick van of ik nu voor honderd euro verkoop of voor een paar duizend euro. " " Theo Pohlman heeft in alle jaren dat hij in de Javastraat zit maar een keer meegemaakt dat hij bedreigd werd- met een pistool - en dat was niet vanwege een beroving, maar omdat de klant kwaad werd dat hij niet zonder meer een bestelling teniet kon doen. Vaker waren er grappige voorvallen, zoals klanten die met een elastiekje kwamen aangeven hoe groot hun kamer was of die hun voeten wilden laten opmeten omdat ze de maat namen met voetstappen... 2011-02-16 16:58:25
AM - Anika van de Water veranderd intro (nl) Theo Pohlman herinnert zich zijn eerste klant nog goed; "die "die kocht voor een godsvermogen aan bloemetjes tapijt". tapijt". In de woninginrichting winkel is sindsdien veel veranderd, niet alleen wat betreft de smaak. 2011-02-16 16:58:25
AM - Anika van de Water veranderd date_end_acc d y 2011-02-16 16:58:25
AM - Anika van de Water toegevoegd date_end_year 2011 2011-02-16 16:58:25
AM - Anika van de Water toegevoegd date_end_month 01 2011-02-16 16:58:25
AM - Anika van de Water toegevoegd date_end_day 01 2011-02-16 16:58:25
AM - Anika van de Water veranderd date_start_acc d y 2011-02-16 16:58:25
AM - Anika van de Water verwijderd locatie   2011-02-16 16:58:25
AM - Anika van de Water toegevoegd label (nl)

label:

subhead:

text:

2011-02-16 16:56:02
AM - Anika van de Water veranderd body (nl) Theo Pohlman is eigenlijk per toeval in de woning inrichting branche beland. Als scholier wilde hij al verkopen - als 13 jarige hielp hij zo vaak op de markt dat zijn schoolopleiding in het gedrang kwam - maar wat precies wist hij niet. Op16 jarige leeftijd begon hij een snoepwinkel in de van Beuningenstraat, hij herinnert het zich als een verrukkelijke tijd, maar financieel leverde het niets op. Na een periode in loondienst gewerkt te hebben bij Albert Heijn en de confectie handel, zag hij een vacature voor stoffeerder en ontdekte tijdens het sollicitatiegesprek dat men eigenlijk iemand nodig had om de winkel te runnen. "Het "Het was de tijd dat iedereen die een mes in handen kon houden een tapijtwinkel kon beginnen". Zo beginnen". Zo belandde hij in de Sumatrastraat, waar hij na een half jaar de tapijtwinkel "Mammoet" "Mammoet" kocht begin jaren 80. Vanwege de sloop van dit deel van de Sumatrastraat verhuisde de winkel in 1996 naar de Javastraat, maar het huizenblok dat gebouwd werd op de plek van de voormalige winkel staat nog steeds bekend als het Mammoet Blok. Blok. Theo Pohlman wilde de buurt niet uit; "Ik "Ik word nog steeds vrolijk van de Javastraat, er hangt hier altijd een vakantie sfeer en vanaf de zestiger jaren wonen allerlei culturen hier samen maar tante Bep van 92 woont er ook nog. Er wordt wel geklaagd dat er veel van dezelfde winkels zijn, maar dat heb je net zo in de Kalverstraat en al die tasjes met groenten gaan toch op". op". +++ Veranderingen Veranderingen "Vroeger "Vroeger hingen er modelgordijnen en sluiertjes in mijn winkel, die smaak is veranderd, net zo als het feit dat mensen vroeger op kwaliteit kochten in de verwachting dat hun inrichting 30 jaar mee zou gaan. Nu zijn de interieurs mode gevoeliger geworden en vinden de mensen het leuk om na een paar jaar de inrichting helemaal te veranderen, zodat het eruit ziet alsof je verhuisd bent. Tegenwoordig weten de consumenten vaak veel duidelijker wat ze willen hebben, ze hebben rond gekeken op internet en zijn zo goed geïnformeerd dat adviseren niet altijd hoeft. Mensen met een nieuwbouw woning komen met een plattegrond. Als mensen om mijn mening vragen en ik iets echt niet mooi vind geef ik dat - op een hopelijk tactvolle manier - wel aan. In het begin van de jaren 90 kochten de Marokkaanse en Turkse klanten aan het begin van de zomer rollen bloemetjes tapijt om in busjes mee te nemen naar hun thuisland, ook dat is voorbij. voorbij. Er is een generatie die alleen laminaat koopt, maar de harde en de zachte vloerbedekking blijft de basis van de winkel. Overigens verkopen en leggen we ook heel veel tapijt in 'projecten', dat zijn kantoren, restaurants, winkels en dergelijke. In 2010 was dat qua omzet wel 35%. Daarvoor komt men toch naar de professionele woninginrichting zaak , in Amsterdam zijn daar ruim twintig van. +++ Buurtfunctie Buurtfunctie Theo Theo Pohlman leeft niet alleen van de verkoop in de buurt , hij verkoopt aan klanten tot ver buiten Amsterdam, zelfs in Antwerpen of Guernsey. Toch is de winkel eveneens een buurtwinkel, met vaste 'zwaaiklanten', buurtgenoten die zich in de winkel laten helpen als ze formulieren moeten invullen, buurtgenoten die koekjes of bloemen komen brengen of een praatje komen maken. "Heel "Heel veel mensen kennen me, ik ben 'hij van de Mammoet' en gelukkig onthoud ik heel veel gezichten. Ik vind verkopen nog altijd hartstikke leuk, krijg er een kick van of ik nu voor honderd euro verkoop of voor een paar duizend euro. " " Theo Pohlman heeft in alle jaren dat hij in de Javastraat zit maar een keer meegemaakt dat hij bedreigd werd- met een pistool - en dat was niet vanwege een beroving, maar omdat de klant kwaad werd dat hij niet zonder meer een bestelling teniet kon doen. Vaker waren er grappige voorvallen, zoals klanten die met een elastiekje kwamen aangeven hoe groot hun kamer was of die hun voeten wilden laten opmeten omdat ze de maat namen met voetstappen... 2011-02-16 16:56:02
AM - Anika van de Water veranderd intro (nl) Theo Pohlman herinnert zich zijn eerste klant nog goed; "die "die kocht voor een godsvermogen aan bloemetjes tapijt". tapijt". In de woninginrichting winkel is sindsdien veel veranderd, niet alleen wat betreft de smaak. 2011-02-16 16:56:02
AM - Anika van de Water veranderd date_end 2011-01-01 00:00:00 2011-01-01 23:59:59 2011-02-16 16:56:02
AM - Anika van de Water toegevoegd date_end_acc d 2011-02-16 16:56:02
AM - Anika van de Water toegevoegd date_end_year 2011 2011-02-16 16:56:02
AM - Anika van de Water toegevoegd date_end_month 01 2011-02-16 16:56:02
AM - Anika van de Water toegevoegd date_end_day 01 2011-02-16 16:56:02
AM - Anika van de Water toegevoegd date_start_acc d 2011-02-16 16:56:02
AM - Anika van de Water toegevoegd gaat over   2011-02-16 16:52:20
AM - Anika van de Water toegevoegd attachment   2011-02-16 16:50:55
 
Marella Karpe toegevoegd attachment   2011-02-10 19:51:19
Marella Karpe toegevoegd attachment   2011-02-10 19:49:40
Marella Karpe toegevoegd attachment   2011-02-10 19:48:14
 
Marella Karpe veranderd VIEW_LEVEL 2011-02-08 16:48:15
Marella Karpe veranderd body (nl) Theo Pohlman is eigenlijk per toeval in de woning inrichting branche beland. Als scholier wilde hij al verkopen - als 13 jarige hielp hij zo vaak op de markt dat zijn schoolopleiding in het gedrang kwam - maar wat precies wist hij niet. Op16 jarige leeftijd begon hij een snoepwinkel in de van Beuningenstraat, hij herinnert het zich als een verrukkelijke tijd, maar financieel leverde het niets op. Na een periode in loondienst gewerkt te hebben bij Albert Heijn en de confectie handel, zag hij een vacature voor stoffeerder en ontdekte tijdens het sollicitatiegesprek dat men eigenlijk iemand nodig had om de winkel te runnen. "Het "Het was de tijd dat iedereen die een mes in handen kon houden een tapijtwinkel kon beginnen". Zo beginnen". Zo belandde hij in de Sumatrastraat, waar hij na een half jaar de tapijtwinkel "Mammoet" "Mammoet" kocht begin jaren 80. Vanwege de sloop van dit deel van de Sumatrastraat verhuisde de winkel in 1996 naar de Javastraat, maar het huizenblok dat gebouwd werd op de plek van de voormalige winkel staat nog steeds bekend als het Mammoet Blok. Blok. Theo Pohlman wilde de buurt niet uit; "Ik "Ik word nog steeds vrolijk van de Javastraat, er hangt hier altijd een vakantie sfeer en vanaf de zestiger jaren wonen allerlei culturen hier samen maar tante Bep van 92 woont er ook nog. Er wordt wel geklaagd dat er veel van dezelfde winkels zijn, maar dat heb je net zo in de Kalverstraat en al die tasjes met groenten gaan toch op". op". +++ Veranderingen Veranderingen "Vroeger hingen er modelgordijnen en sluiertjes in mijn winkel, die smaak is veranderd, net zo als het feit dat mensen vroeger op kwaliteit kochten in de verwachting dat hun inrichting 30 jaar mee zou gaan. Nu zijn de interieurs mode gevoeliger geworden en vinden de mensen het leuk om na een paar jaar de inrichting helemaal te veranderen, zodat het eruit ziet alsof je verhuisd bent. Tegenwoordig weten de consumenten vaak veel duidelijker wat ze willen hebben, ze hebben rond gekeken op internet en zijn zo goed geïnformeerd dat adviseren niet altijd hoeft. Mensen met een nieuwbouw woning komen met een plattegrond. Als mensen om mijn mening vragen en ik iets echt niet mooi vind geef ik dat - op een hopelijk tactvolle manier - wel aan. In het begin van de jaren 90 kochten de Marokkaanse en Turkse klanten aan het begin van de zomer rollen bloemetjes tapijt om in busjes mee te nemen naar hun thuisland, ook dat is voorbij. Er is een generatie die alleen laminaat koopt, maar de harde en de zachte vloerbedekking blijft de basis van de winkel. Overigens verkopen en leggen we ook heel veel tapijt in 'projecten', dat zijn kantoren, restaurants, winkels en dergelijke. In 2010 was dat qua omzet wel 35%. Daarvoor komt men toch naar de professionele woninginrichting zaak , in Amsterdam zijn daar ruim twintig van. "Vroeger hingen er modelgordijnen en sluiertjes in mijn winkel, die smaak is veranderd, net zo als het feit dat mensen vroeger op kwaliteit kochten in de verwachting dat hun inrichting 30 jaar mee zou gaan. Nu zijn de interieurs mode gevoeliger geworden en vinden de mensen het leuk om na een paar jaar de inrichting helemaal te veranderen, zodat het eruit ziet alsof je verhuisd bent. Tegenwoordig weten de consumenten vaak veel duidelijker wat ze willen hebben, ze hebben rond gekeken op internet en zijn zo goed geïnformeerd dat adviseren niet altijd hoeft. Mensen met een nieuwbouw woning komen met een plattegrond. Als mensen om mijn mening vragen en ik iets echt niet mooi vind geef ik dat - op een hopelijk tactvolle manier - wel aan. In het begin van de jaren 90 kochten de Marokkaanse en Turkse klanten aan het begin van de zomer rollen bloemetjes tapijt om in busjes mee te nemen naar hun thuisland, ook dat is voorbij. Er is een generatie die alleen laminaat koopt, maar de harde en de zachte vloerbedekking blijft de basis van de winkel. Overigens verkopen en leggen we ook heel veel tapijt in 'projecten', dat zijn kantoren, restaurants, winkels en dergelijke. In 2010 was dat qua omzet wel 35%. Daarvoor komt men toch naar de woninginrichting zaak , in Amsterdam zijn daar zo'n twintig van. +++ Buurtfunctie Buurtfunctie Theo Theo Pohlman kan leeft niet alleen van de verkoop in de buurt leven, , hij verkoopt aan klanten tot ver buiten Amsterdam, zelfs in Antwerpen of Guernsey. Toch is de winkel eveneens een buurtwinkel, met vaste 'zwaaiklanten', buurtgenoten die zich in de winkel laten helpen als ze formulieren moeten invullen, buurtgenoten die koekjes of bloemen komen brengen of een praatje komen maken. "Heel "Heel veel mensen kennen me, ik ben 'hij van de Mammoet' en gelukkig onthoud ik heel veel gezichten. Ik vind verkopen nog altijd hartstikke leuk, krijg er een kick van of ik nu voor honderd euro verkoop of voor een paar duizend euro. " " Theo Pohlman heeft in alle jaren dat hij in de Javastraat zit maar een keer meegemaakt dat hij bedreigd werd- met een pistool - en dat was niet vanwege een beroving, maar omdat de klant kwaad werd dat hij niet zonder meer een bestelling teniet kon doen. Vaker waren er grappige voorvallen, zoals klanten die met een elastiekje kwamen aangeven hoe groot hun kamer was of die hun voeten wilden laten opmeten omdat ze de maat namen met voetstappen... 2011-02-08 16:47:43
 
Marella Karpe veranderd body (nl) Theo Pohlman is eigenlijk per toeval in de woning inrichting branche beland. Als scholier wilde hij al verkopen - als 13 jarige hielp hij zo vaak op de markt dat zijn schoolopleiding in het gedrang kwam - maar wat precies wist hij niet. Op16 jarige leeftijd begon hij een snoepwinkel in de van Beuningenstraat, hij herinnert het zich als een verrukkelijke tijd, maar financieel leverde het niets op. Na een periode in loondienst gewerkt te hebben bij Albert Heijn en de confectie handel, zag hij een vacature voor stoffeerder en ontdekte tijdens het sollicitatiegesprek dat men eigenlijk iemand nodig had om de winkel te runnen. "Het "Het was de tijd dat iedereen die een mes in handen kon houden een tapijtwinkel kon beginnen". Zo beginnen". Zo belandde hij in de Sumatrastraat, waar hij na een half jaar de tapijtwinkel "Mammoet" "Mammoet" kocht begin jaren 80. Vanwege de sloop van dit deel van de Sumatrastraat verhuisde de winkel in 1996 naar de Javastraat, maar het huizenblok dat gebouwd werd op de plek van de voormalige winkel staat nog steeds bekend als het Mammoet Blok. Blok. Theo Pohlman wilde de buurt niet uit; "Ik "Ik word nog steeds vrolijk van de Javastraat, er hangt hier altijd een vakantie sfeer en vanaf de zestiger jaren wonen allerlei culturen hier samen maar tante Bep van 92 woont er ook nog. Er wordt wel geklaagd dat er veel van dezelfde winkels zijn, maar dat heb je net zo in de Kalverstraat en al die tasjes met groenten gaan toch op". op". +++ Veranderingen Veranderingen "Vroeger "Vroeger hingen er modelgordijnen en sluiertjes in mijn winkel, die smaak is veranderd, net zo als het feit dat mensen vroeger op kwaliteit kochten in de verwachting dat hun inrichting 30 jaar mee zou gaan. Nu zijn de interieurs mode gevoeliger geworden en vinden de mensen het leuk om na een paar jaar de inrichting helemaal te veranderen, zodat het eruit ziet alsof je verhuisd bent. Tegenwoordig weten de consumenten vaak veel duidelijker wat ze willen hebben, ze hebben rond gekeken op internet en zijn zo goed geïnformeerd dat adviseren niet altijd hoeft. Mensen met een nieuwbouw woning komen met een plattegrond. Als mensen om mijn mening vragen en ik iets echt niet mooi vind geef ik dat - op een hopelijk tactvolle manier - wel aan. In het begin van de jaren 90 kochten de Marokkaanse en Turkse klanten aan het begin van de zomer rollen bloemetjes tapijt om in busjes mee te nemen naar hun thuisland, ook dat is voorbij. voorbij. Er is een generatie die alleen laminaat koopt, maar de harde en de zachte vloerbedekking blijft de basis van de winkel. Overigens verkopen en leggen we ook heel veel tapijt in 'projecten', dat zijn kantoren, restaurants, winkels en dergelijke. In 2010 was dat qua omzet wel 35%. Daarvoor komt men toch naar de woninginrichting zaak , in Amsterdam zijn daar zo'n twintig van. +++ Buurtfunctie Buurtfunctie Theo Theo Pohlman kan niet alleen van de verkoop in de buurt leven, hij verkoopt aan klanten tot ver buiten Amsterdam, zelfs in Antwerpen of Guernsey. Toch is de winkel eveneens een buurtwinkel, met vaste 'zwaaiklanten', buurtgenoten die zich in de winkel laten helpen als ze formulieren moeten invullen, buurtgenoten die koekjes of bloemen komen brengen of een praatje komen maken. "Heel "Heel veel mensen kennen me, ik ben 'hij van de Mammoet' en gelukkig onthoud ik heel veel gezichten. Ik vind verkopen nog altijd hartstikke leuk, krijg er een kick van of ik nu voor honderd euro verkoop of voor een paar duizend euro. " " Theo Pohlman heeft in alle jaren dat hij in de Javastraat zit maar een keer meegemaakt dat hij bedreigd werd- met een pistool - en dat was niet vanwege een beroving, maar omdat de klant kwaad werd dat hij niet zonder meer een bestelling teniet kon doen. Vaker waren er grappige voorvallen, zoals klanten die met een elastiekje kwamen aangeven hoe groot hun kamer was of die hun voeten wilden laten opmeten omdat ze de maat namen met voetstappen... 2011-02-08 12:25:05
Marella Karpe toegevoegd gerelateerd   service 2011-02-08 12:25:05
Marella Karpe toegevoegd gerelateerd   vakkennis 2011-02-08 12:25:05
Marella Karpe toegevoegd gerelateerd   succes 2011-02-08 12:25:05
Marella Karpe toegevoegd keywordtag.2 service 2011-02-08 12:24:38
Marella Karpe toegevoegd keywordtag.1 vakkennis 2011-02-08 12:24:38
Marella Karpe toegevoegd keywordtag.0 succes 2011-02-08 12:24:38
Marella Karpe toegevoegd verteller Theo Pohlman 2011-02-08 12:23:37
 
AM - Anika van de Water veranderd body (nl) Theo Pohlman is eigenlijk per toeval in de woning inrichting branche beland. Als scholier wilde hij al verkopen - als 13 jarige hielp hij zo vaak op de markt dat zijn schoolopleiding in het gedrang kwam - maar wat precies wist hij niet. Op16 jarige leeftijd begon hij een snoepwinkel in de van Beuningenstraat, hij herinnert het zich als een verrukkelijke tijd, maar financieel leverde het niets op. Na een periode in loondienst gewerkt te hebben bij Albert Heijn en de confectie handel, zag hij een vacature voor stoffeerder en ontdekte tijdens het sollicitatiegesprek dat men eigenlijk iemand nodig had om de winkel te runnen. "Het "Het was de tijd dat iedereen die een mes in handen kon houden een tapijtwinkel kon beginnen". Zo beginnen". Zo belandde hij in de Sumatrastraat, waar hij na een half jaar de tapijtwinkel "Mammoet" "Mammoet" kocht begin jaren 80. Vanwege de sloop van dit deel van de Sumatrastraat verhuisde de winkel in 1996 naar de Javastraat, maar het huizenblok dat gebouwd werd op de plek van de voormalige winkel staat nog steeds bekend als het Mammoet Blok. Blok. Theo Pohlman wilde de buurt niet uit; "Ik "Ik word nog steeds vrolijk van de Javastraat, er hangt hier altijd een vakantie sfeer en vanaf de zestiger jaren wonen allerlei culturen hier samen maar tante Bep van 92 woont er ook nog. Er wordt wel geklaagd dat er veel van dezelfde winkels zijn, maar dat heb je net zo in de Kalverstraat en al die tasjes met groenten gaan toch op". op". VERANDERINGEN "Vroeger +++ Veranderingen "Vroeger hingen er modelgordijnen en sluiertjes in mijn winkel, die smaak is veranderd, net zo als het feit dat mensen vroeger op kwaliteit kochten in de verwachting dat hun inrichting 30 jaar mee zou gaan. Nu zijn de interieurs mode gevoeliger geworden en vinden de mensen het leuk om na een paar jaar de inrichting helemaal te veranderen, zodat het eruit ziet alsof je verhuisd bent. Tegenwoordig weten de consumenten vaak veel duidelijker wat ze willen hebben, ze hebben rond gekeken op internet en zijn zo goed geïnformeerd dat adviseren niet altijd hoeft. Mensen met een nieuwbouw woning komen met een plattegrond. Als mensen om mijn mening vragen en ik iets echt niet mooi vind geef ik dat - op een hopelijk tactvolle manier - wel aan. In het begin van de jaren 90 kochten de Marokkaanse en Turkse klanten aan het begin van de zomer rollen bloemetjes tapijt om in busjes mee te nemen naar hun thuisland, ook dat is voorbij. voorbij. Er is een generatie die alleen laminaat koopt, maar de harde en de zachte vloerbedekking blijft de basis van de winkel. Overigens verkopen en leggen we ook heel veel tapijt in 'projecten', dat zijn kantoren, restaurants, winkels en dergelijke. In 2010 was dat qua omzet wel 35%. Daarvoor komt men toch naar de woninginrichting zaak , in Amsterdam zijn daar zo'n twintig van. BUURTFUNCTIE +++ Buurtfunctie Theo Pohlman kan niet alleen van de verkoop in de buurt leven, hij verkoopt aan klanten tot ver buiten Amsterdam, zelfs in Antwerpen of Guernsey. Toch is de winkel eveneens een buurtwinkel, met vaste 'zwaaiklanten', buurtgenoten die zich in de winkel laten helpen als ze formulieren moeten invullen, buurtgenoten die koekjes of bloemen komen brengen of een praatje komen maken. "Heel "Heel veel mensen kennen me, ik ben 'hij van de Mammoet' en gelukkig onthoud ik heel veel gezichten. Ik vind verkopen nog altijd hartstikke leuk, krijg er een kick van of ik nu voor honderd euro verkoop of voor een paar duizend euro. " " Theo Pohlman heeft in alle jaren dat hij in de Javastraat zit maar een keer meegemaakt dat hij bedreigd werd- met een pistool - en dat was niet vanwege een beroving, maar omdat de klant kwaad werd dat hij niet zonder meer een bestelling teniet kon doen. Vaker waren er grappige voorvallen, zoals klanten die met een elastiekje kwamen aangeven hoe groot hun kamer was of die hun voeten wilden laten opmeten omdat ze de maat namen met voetstappen... 2011-02-03 14:49:14
 
Marella Karpe veranderd body (nl) Theo Pohlman is eigenlijk per toeval in de woning inrichting branche beland. Als scholier wilde hij al verkopen - als 13 jarige hielp hij zo vaak op de markt dat zijn schoolopleiding in het gedrang kwam - maar wat precies wist hij niet. Op16 jarige leeftijd begon hij een snoepwinkel in de van Beuningenstraat, hij herinnert het zich als een verrukkelijke tijd, maar financieel leverde het niets op. Na een periode in loondienst gewerkt te hebben bij Albert Heijn en de confectie handel, zag hij een vacature voor stoffeerder en ontdekte tijdens het sollicitatiegesprek dat men eigenlijk iemand nodig had om de winkel te runnen. "Het "Het was de tijd dat iedereen die een mes in handen kon houden een tapijtwinkel kon beginnen". Zo beginnen". Zo belandde hij in de Sumatrastraat, waar hij na een half jaar de tapijtwinkel "Mammoet" "Mammoet" kocht begin jaren 80. Vanwege de sloop van dit deel van de Sumatrastraat verhuisde de winkel in 1996 naar de Javastraat, maar het huizenblok dat gebouwd werd op de plek van de voormalige winkel staat nog steeds bekend als het Mammoet Blok. Blok. Theo Polman Pohlman wilde de buurt niet uit; "Ik "Ik word nog steeds vrolijk van de Javastraat, er hangt hier altijd een vakantie sfeer en vanaf de zestiger jaren wonen allerlei culturen hier samen maar tante Bep van 92 woont er ook nog. Er wordt wel geklaagd dat er veel van dezelfde winkels zijn, maar dat heb je net zo in de Kalverstraat en al die tasjes met groenten gaan toch op". op". VERANDERINGEN "Vroeger VERANDERINGEN "Vroeger hingen er modelgordijnen en sluiertjes in mijn winkel, die smaak is veranderd, net zo als het feit dat mensen vroeger op kwaliteit kochten in de verwachting dat hun inrichting 30 jaar mee zou gaan. Nu duren relaties korter zijn de interieurs mode gevoeliger geworden en hebben vinden de mensen het idee dat ze qua inrichting het leuk om na ongeveer 7 een paar jaar wel weer aan iets anders toe zijn. Tegenwoordig de inrichting helemaal te veranderen, zodat het eruit ziet alsof je verhuisd bent. Tegenwoordig weten de consumenten vaak veel duidelijker wat ze willen hebben, ze hebben rond gekeken op internet en zijn soms beter geïnformeerd dan de winkelier. Adviseren hoeft niet meer zo vaak. Mensen goed geïnformeerd dat adviseren niet altijd hoeft. Mensen met een nieuwbouw woning komen met een plattegrond, zodat opmeten niet meer nodig is. Er wordt ook zelden maar plattegrond. Als mensen om mijn mening gevraagd, maar als vragen en ik iets echt lelijk niet mooi vind geef geef ik dat - op een hopelijk tactvolle manier - wel aan. In het begin van de jaren 90 kochten de Marokkaanse en Turkse klanten aan het begin van de zomer rollen bloemetjes tapijt om in busjes mee te nemen naar hun thuisland, ook dat is voorbij. voorbij. Er is een generatie die alleen laminaat koopt, maar de harde en de zachte vloerbedekking blijft de basis van de winkel. Overigens verkopen en leggen we ook heel veel tapijt in 'projecten', dat zijn kantoren, restaurants, winkels en dergelijke. In 2010 was dat qua omzet wel 35%. Daarvoor komt men toch naar de woninginrichting zaak , niet naar Ikea, en daar zijn er niet eens zoveel van, in Amsterdam misschien 20." zijn daar zo'n twintig van. BUURTFUNCTIE Theo Pohlman kan niet alleen van de verkoop in de buurt leven, hij verkoopt aan klanten tot ver buiten Amsterdam, zelfs in Antwerpen of Guernsey. Toch is de winkel eveneens een buurtwinkel, met vaste 'zwaaiklanten', buurtgenoten die zich in de winkel laten helpen als ze formulieren moeten invullen, buurtgenoten die koekjes of bloemen komen brengen of een praatje komen maken. "Iedereen kent me, "Heel veel mensen kennen me, ik ben 'hij van de Mammoet' en gelukkig onthoud ik heel veel gezichten. Ik vind verkopen nog altijd hartstikke leuk, krijg er een kick van of ik nu voor honderd euro verkoop of voor een paar duizend euro. " " Theo Pohlman heeft in alle jaren dat hij in de Javastraat zit maar een keer meegemaakt dat hij bedreigd werd- met een pistool - en dat was niet vanwege een beroving, maar omdat de klant kwaad werd dat hij niet zonder meer een bestelling teniet kon doen. Vaker waren er grappige voorvallen, zoals klanten die met een elastiekje kwamen aangeven hoe groot hun kamer was of die hun voeten wilden laten opmeten omdat ze de maat namen met voetstappen... 2011-02-03 12:49:46
 
Marella Karpe toegevoegd actor in Theo Pohlman 2011-02-02 15:14:04
Marella Karpe veranderd body (nl) Theo Pohlman is eigenlijk per toeval in de woning inrichting branche beland. Als scholier wilde hij al verkopen - als 13 jarige hielp hij zo vaak op de markt dat zijn schoolopleiding in het gedrang kwam - maar wat precies wist hij niet. Op16 jarige leeftijd begon hij een snoepwinkel in de van Beuningenstraat, hij herinnert het zich als een verukkelijke verrukkelijke tijd, maar financieel leverde het niets op. Na een periode in loondienst gewerkt te hebben bij Albert Heijn en de confectie handel, zag hij een vacature voor stoffeerder en ontdekte tijdens het sollicitatiegesprek dat men eigenlijk iemand nodig had om de winkel te runnen. "Het "Het was de tijd dat iedereen die een mes in handen kon houden een tapijtwinkel kon beginnen". Zo beginnen". Zo belandde hij in de Sumatrastraat, waar hij na een half jaar de tapijtwinkel "Mammoet" "Mammoet" kocht begin jaren 80. Vanwege de sloop van dit deel van de Sumatrastraat verhuisde de winkel in 1996 naar de Javastraat, maar het huizenblok dat gebouwd werd op de plek van de voormalige winkel staat nog steeds bekend als het Mammoet Blok. Theo Polman wilde de buurt niet uit; "Ik word nog steeds vrolijk van de Javastraat, er hangt hier altijd een vakantie sfeer en vanaf de zestiger jaren wonen allerlei culturen hier samen maar tante Bep van 92 woont er ook nog. Er wordt wel geklaagd dat er veel van dezelfde winkels zijn, maar dat heb je net zo in de Kalverstraat en al die tasjes met groenten gaan toch op". VERANDERINGEN "Vroeger hingen er modelgordijnen en sluiertjes in mijn winkel, die smaak is veranderd, net zo als het feit dat mensen vroeger op kwaliteit kochten in de verwachting dat hun inrichting 30 jaar mee zou gaan. Nu duren relaties korter en hebben mensen het idee dat ze qua inrichting na ongeveer 7 jaar wel weer aan iets anders toe zijn. Tegenwoordig weten de consumenten vaak veel duidelijker wat ze willen hebben, ze hebben rond gekeken op internet en zijn soms beter geïnformeerd dan de winkelier. Adviseren hoeft niet meer zo vaak. Mensen met een nieuwbouw woning komen met een plattegrond, zodat opmeten niet meer nodig is. Er wordt ook zelden maar mijn mening gevraagd, maar als ik iets echt lelijk vind geef ik dat - op een hopelijk tactvolle manier - wel aan. In het begin van de jaren 90 kochten de Marokkaanse en Turkse klanten aan het begin van de zomer rollen bloemetjes tapijt om in busjes mee te nemen naar hun thuisland, ook dat is voorbij. Er is een generatie die alleen laminaat koopt, maar de harde en de zachte vloerbedekking blijft de basis van de winkel. Overigens verkopen en leggen we ook heel veel tapijt in 'projecten', dat zijn kantoren, restaurants, winkels en dergelijke. In 2010 was dat qua omzet wel 35%. Daarvoor komt men toch naar de woninginrichting zaak , niet naar Ikea, en daar zijn er niet eens zoveel van, in Amsterdam misschien 20." BUURTFUNCTIE Theo Pohlman kan niet alleen van de verkoop in de buurt leven, hij verkoopt aan klanten tot ver buiten Amsterdam, zelfs in Antwerpen of Guernsey. Toch is de winkel eveneens een buurtwinkel, met vaste 'zwaaiklanten', buurtgenoten die zich in de winkel laten helpen als ze formulieren moeten invullen, buurtgenoten die koekjes of bloemen komen brengen of een praatje komen maken. "Iedereen kent me, ik ben 'hij van de Mammoet' en gelukkig onthoud ik heel veel gezichten. Ik vind verkopen nog altijd hartstikke leuk, krijg er een kick van of ik nu voor honderd euro verkoop of voor een paar duizend euro. " Theo Pohlman heeft in alle jaren dat hij in de Javastraat zit maar een keer meegemaakt dat hij bedreigd werd- met een pistool - en dat was niet vanwege een beroving, maar omdat de klant kwaad werd dat hij niet zonder meer een bestelling teniet kon doen. Vaker waren er grappige voorvallen, zoals klanten die met een elastiekje kwamen aangeven hoe groot hun kamer was of die hun voeten wilden laten opmeten omdat ze de maat namen met voetstappen... 2011-02-02 15:10:49
 
Marella Karpe veranderd VIEW_LEVEL 2011-01-30 16:27:29
Marella Karpe toegevoegd heeft type   Verhaal 2011-01-30 16:27:29
Marella Karpe toegevoegd auteur Marella Karpe 2011-01-30 16:27:29
Marella Karpe toegevoegd locatie   2011-01-30 16:27:29
Marella Karpe toegevoegd article 2011-01-30 16:27:13